Rozdział11

Michael

-Jenni kochanie jesteśmy już spóźnieni
- no już chwila
-kotek mówisz tak od pół godziny
-no chwila
Zadzwonił mój telefon . Podszedłem do łóżka i  odebrałem nawet nie patrząc kto dzwoni
-słucham
- Mike gdzie wy jesteście już za dwadzieścia
- Jenni się szykuje
jeszcze
-tak
-pospieszcie się
Kiedy się rozłączyłem z łazienki wyszła Jennifer . Miała na sobie śliczną granatową sukienkę do połowy uda .Wyglądała tak seksownie . Mam na nią taką ochotę
- pięknie wyglądasz
- och dziękuję kotek
- chłopaki dzwonili jesteśmy spóźnieni już 40 minut
-co ??
-no
-dobra jedziemy
Wsiedliśmy do mojego auta i pojechaliśmy pod dom Luke'a. Wyszliśmy i weszliśmy do środka
- no wreszcie
-Halleluja
-dziewczyno ile można się szykować
- hej chłopaki mi też was miło widzieć
-cześć Jenni - rykli wszyscy na raz
- ale  przyznajcie rację wygląda świetnie - Luke oblizał wargę spojrzał znacząco na MOJĄ dziewczynę i usiadł koło chłopaków
- Hemmings ty chyba dawno w ryj nie dostałeś
- hymm ...... pomyślmy


Calum

Impreza się rozkręciła . W domu było pełno ludzi . Czekam tylko na jedną osobę . Usiadłem na kanapie z piwem w ręku i przyglądałem się tańczącym ludziom . Nagle obok mnie odezwał się głos .
-na kogo tak patrzysz
- Boże Matt chcesz żebym zawału dostał
-wybacz
- gdzie zgubiłeś chłopaka
- gdzieś zniknął
-aha
- daj łyka
Podałem mu butelkę . Ten duszkiem wypił całą jej zawartość . Popatrzyłem na niego zdziwiony .
-Matt co jest ??
- przyłapałem Nicka z jakąś laską
- choć z tond
Wziąłem go za rękę i wyszedłem do ogrodu . Znałem ten dom jak swój własny . Zaczełem iść ścieżką
-Cal gdzie my idziemy ??
- zaufaj mi
Doszliśmy do huśtawki . usiedliśmy .Z niej był widok na malutki oświetlony staw .
- pięknie tu
- mama Luke'a ma gust
- Cal ja go naprawdę kochałem
- a może to ona go pocałowała
- Hood ja przyłapałem ich w łóżku
- ja go kurwa zabiję , zabiję kurwa gnoja jak nic
- Cal uspokój się
- jak mam być spokojny skoro mój przyjaciel cierpi przez jakiegoś dupka
- och Cal
Matt się rozpłakał . Nie wiedziałem co zrobić po prostu go przytuliłem . On wtulił się we mnie . Zacząłem lekko huśtać huśtawką .
-cii wszystko będzie dobrze

Nick

No po co ten idiota tam właził . Nie chciałem żeby tak wyszło . To ja miałem zerwać z nim a nie on ze mną . W łóżku i tak był kiepski . Postanowiłem że nie pujde na imprezę .Tak będzie lepiej dla mnie te debile z mojej drużyny już na pewno wiedzą . Umówiłem się z Jessicom . Tak to moja dziewczyna jest świetna .
- hej kochanie
- hej misiu
- idziemy na tą imprezę u Hemmingsa
- nie
- czemu ??
-bo nie
- jak chcesz to co robimy ??
- choć pójdziemy do kina
- oki doki ale najpierw - wskazała palcem swoje usta
Zaśmiałem się i tylko ją pocałowałem

Luke

No impreza jest świetna . Przyszły koleżanki Ashley . Muszę poznacz Ash'a z jedną z  nich . Jest znośna .Nawet mu się spodoba . Siedzimy sobie teraz na kanapie
-Ash - pobiegłem do niego i zaciągnąłem go do nas
-Ash to jest Sussi ,Sussi to Ash
-chyba kpisz - szepnął mi do ucha
- Luke choć na górę -powiedziała Ashley
- powodzenia - powiedziałem do niego i popchnąłem go na kanapę
Chwyciłem ją za rękę i poszliśmy do góry do mojej sypialni . Zamknąłem drzwi na klucz .Zacząłem ją całować . Posadziłem ją na komodę . Z jej ust przeszedłem na szyję .Ona  odchylił głowę .


Ashton

Ja go zabije no po prostu go zabije . Nie w ogóle tego gościa nie rozumiem .
- chcesz coś do picia - zapytałem
- tak
Wstałem i poszedłem do kuchni . Zrobiłem trzy drinki . Jeden wypiłem duszkiem . Dwa pozostałe wziełem na kanapę gdzie siedziała Sussi
- proszę - podałem jej napój
- dzięki
/siedzieliśmy w milczeniu . Cal i Matt byli już nieźle wstawieni . Tanczyli razem . Obściskiwali się . Pewnie jutro nic nie będą pamiętać . Nagle chwiejnym krokiem do nas podeszli . Obaj mieli kubki z alkoholem .
- co jest chłopaki ??
- jest cudownie - odpowiedział Matt
Chłopaki nie umieli utrzymać się na nogach . Ktoś popchnął Cala a ten wylał całą zawartość swojego kubeczka na sukienkę Sussi
- coś ty narobił - wrzasnęła i wyszła
Wtedy zszedł na dół Luke
- Luke zgarniamy ich na górę
- tak

Wziąłem Cala a Luke Matta . Położyliśmy ich w sypialni rodziców blondyna
- Luke musimy pogadać
- choć do mnie
Weszliśmy do jego pokoju
- co ty odpierdalasz ??
- o co ci chodzi ??
- a to
- no wykminiłem ci laskę
- no właśnie Luke


*******
wybaczcie mi za błędy rozdział nie sprawdzony nie mam już siły nie cierpię chorować :( miłego czytania pozdrawiam Wera <3

Rozdział 10

Michael
Gdy rano się obudziłem, Jennifer jeszcze spała wtulona w mój bok. Uśmiechnąłem się delikatnie i zacząłem bawić się jej włosami. Ona mruknęła coś przez sen i powoli zaczęła się budzić. Otworzyła swoje piękne, brązowe oczy i spojrzała na mnie.
- Dzień dobry śliczna.
Musnąłem jej usta.
- Dzień dobry przystojniaku.
- Wyspana?
Pokiwała głową.
- Dawno tak dobrze nie spałam.
Pocałowałem ją a ona to odwzajemniła. Uśmiechnąłem się w jej usta i przyciągnąłem na siebie. Po chwili dzwi do mojego pokoju otworzyły się a do środka wbiegł Nathan.
- Fuuuj! - krzyknął i zakrył oczy rączkami. Jenni oderwała się ode mnie i spojrzała na mojego brata.
- O, hej Nath.
- Nath, ile razy mam ci mówić, że się puka?
- Całowaliście się, fuj!
- Puka się.
Wywróciłem oczami. Mały wytknął mi język i wybiegł z pokoju.
- Mamo! Mike i Jenni się całują! - wykrzyknął na cały dom.
- Boże..
Schowałem twarz w poduszce a Jennifer zaczęła się śmiać.
- Oni się całują! Oni się całują! Oni się całują! - krzyczał Nathan.
- Wywiozę go kiedyś na Madagaskar, przysięgam.
- Oh, nie przesadzaj. - zachichotała. Wstała i zaczęła się ubierać.
- A ty gdzie?
- Na śniadanie, kotku.
Cmoknęła do mnie.
- Oni się całują, mamo!
Ponowny krzyk Natha i ponowny cudowny śmiech Jennifer. Pokręciłem głową z uśmiechem. Wstałem i szybko się ubrałem. Złapałem dłoń Jenni i zeszliśmy na dół, do kuchni.
- Cześć mamo.
- Dzień dobry, pani Clifford.
- Cześć dzieciaki.
Posłała nam delikatny uśmiech. Usiedliśmy przy stole. Spojrzałem na brata a ten wytknął mi język.
- Oni się całowali, mamo!
Boże, co za dzieciak...
Mama położyła śniadanie na stole i spojrzała na mnie i Jenni.
- Żadnego seksu w moim domu. - powiedziała cicho, żeby Nathan nie słyszał.- A przynajmniej nie wtedy kiedy jestem w domu ja, tata albo Nathan.
- Dobrze, mamo.
Pokiwałem głową, powstrzymując śmiech. - Smacznego. -uśmiechnąłem się.
- Smacznego.
Zaczęliśmy jeść. Jenni nachyliła się ku mnie i szepnęła mi do ucha.
- Chyba za późno, kotku.
Zachichotałem cicho.
- Mamo, a co to jest seks? - spytał Nathan a my wybuchnęliśmy śmiechem.

Ashton
Obudził mnie dość głośny dźwięk dzwonka, sygnalizujący, że ktoś do mnie dzwoni. Niechętnie otworzyłem oczy i sięgnąłem ręką pod poduszkę, gdzie była mój telefon. Odebrałem nawet nie patrząc kto dzwoni.
- Tak? - powiedziałem lekko zachrypniętym głosem.
- Hej Ash.
Usłyszałem głos nikogo innego jak Luke'a.
- No hej. Dlaczego dzwonisz do mnie o... - podniosłem się i spojrzałem na zegarek. - 11:48!? Boże, już tak późno?
Luke zaśmiał się.
- Tak, jest już tak późno, Irwie. Miałem zadzwonić już jakieś dwie godziny temu, ale pomyślałem, że pewnie jeszcze śpisz więc nie chciałem cię budzić.
Uśmiechnąłem się. Wstałem i rozciągnąłem się.
- A ty już od dwóch godzin na nogach?
- Niecałych trzech.
- Boże, człowieku jest weekend. Powinieneś spać conajmniej do 11. - powiedziałem, podchodząc do okna. - Co ty robisz od trzech godzin?
- Odwiozłem rodziców na lotnisko. Polecieli na weekend do Paryża.
- Do Paryża? Po co?
- 20 rocznica ślubu.
- A no tak, zapomniałem.
Kiedy zauważyłem Luke'a w oknie na przeciwko, pomachałem mu. Odmachał i usiadł na parapecie.
- Nie martw się, ja też. - zaśmiał się a ja mu zawtórowałem.
- Więc zadzwoniłeś i przy okazji obudziłeś mnie tylko po to, żeby powiedzieć, że twoi rodzice polecieli na ttweekend do Paryża, ponieważ mają rocznicę ślubu i, że ich odwiozłeś?
Chłopak zachichotał.
- Nie, nie po to.
- Więc po co?
- Skoro moich rodziców nie ma i mam cały domek dla siebie... co powiesz na małą imprezę?
- Ty się jeszcze głupio pytasz?
- To oznacza tak, robimy imprezę?
Zaśmiałem się.
- Tak, to oznacza tak, robimy imprezę. Mam podzwonić do kilku osób?
- Gdybyś mógł. Ja pojadę i zrobię małe zakupy.
- Okej. O której mam przyjść z  chłopakami?
- Um.. 17?
- Dobra, to widzimy się potem.
- Narazie.
- Cześć.
Rozłączyłem się. Rzuciłem telefon na łóżko i poszedłem się wykąpać. Wziąłem długi, ciepły prysznic, po czym ubrałem bokserki i jakieś dresy. Rzuciłem się na łóżko. Wziąłem telefon i zacząłem dzwonić do ludzi i informować o dzisiejszej imprezie u Luke'a.

Luke
Równo o 17 przyszli do mnie Ash i Cal. Michael i Jenni przyjdą trochę później.
- A do Ashley dzwoniłeś? - spytałem Ashtona, gdy sprzątaliśmy trochę w salonie. Spojrzał na mnie.
- To twoja dziewczyna, nie moja.
- Myślałem, że dzwoniłeś do wszystkich...
- Tą przyjemność rozmowy z Ashley zostawiłem tobie. - wyszczerzył się a Cal parsknął śmiechem.
- No nie wiem czy to jest przyjemność.
- Oh, zamknij się Hood.
Wywróciłem oczami, wyciągnąłem telefon i zadzwoniłem do Ashley. Usiadłem na kanapie.
- Halo? Usłyszałem jej głos po kilku sygnałach.
- Hej Ashley. Organizuję dzisiaj imprezę, wpadniesz? - spytałem. Proszę, powiedz nie.
- No jasne, że tak Lukey. - odparła podekscytowana. - O której kotku?
- O 20?
- U ciebie?
- Tak.
- Przyjdziesz po mnie?
- Nie mogę...
- Lukey...
- Przyjdz z Nick' iem i Mattem. Cześć.
- Luke?
- Co?
- Czemu po mnie nie przyjdziesz?
- No nie mogę, muszę wszystko w domu przygotować.
- Oh, no dobrze. - powiedziała ze słyszalnym wyrzutem w głosie.
- To narazie.
- Pa kochanie.
Rozłączyłem się i schowałem telefon spowrotem do kieszeni. Spojrzałem na chłopaków, którzy się na mnie gapili.
- Co się tak gapicie?
- Czemu nie pójdziesz po swoją dziewczynę? - spytał Cal.
- Nie chce mi się.
Wzruszyłem ramionami.
- Nie wolno kłamać. - zaśmiał się Ash.
- Oh, zamknij się.
Rzuciłem w niego poduszką a ten zaśmiał się jeszcze głośniej.
- Boże, z kim ja się zadaję?
Pokręciłem głową.
- Z najlepszymi ludzmi na świecie! - wyszczerzył się Calum.
- Mam pewne wątpliwości.
- Ranisz Hemmings...
- Tak mu przykro.
Udałem smutnego a ten pokazał mi środkowy palec. Zaśmiałem się i spojrzałem na Ashtona, który się na mnie gapił.
- Ash?
- Hm? - odcknął się.
- Coś się stało?
- Nie nie, zamyśliłem się. - uśmiechnął się delikatnie i rzucił we mnie poduszką.
- O kim myślałeś?
Cal poruszył zabawnie brwiami.
- Napewno nie o tobie Hood.
- Oh, szkoda...
- Dobra, nie gadajmy tylko bierzmy się do roboty.
- Tak jest, kapitanie!
Chłopcy zasalutowali a ja wybuchnąłem śmiechem. Idioci, normalnie idioci. Ale i tak bardzo ich kocham. Lepszych przyjaciół nie mogłem sobie wymarzyć.




*******************************************
no i w końcu mamy kolejny rozdział! przepraszam, że tak długo ale miałam """""małego""""" lenia haha